Anno 1982 lijkt de groei van Almere niet meer te stuiten, en ook toen al gingen stemmen op om de stad in een rustiger tempo te laten groeien. De bouwers gaan onverstoorbaar door. En op 22 februari 1982 staat de eerste woonbuurt van Almere Buiten op papier: de Molenbuurt.

Op 10 mei 1983 legt minister Neelie Smit Kroes de eerste steen en biedt Almere daarmee symbolisch de ruimte om door te groeien naar 185.000 inwoners. “Iedereen blaakt van enthousiasme,” zegt de minister. “En ik doe daar graag aan mee.” En enthousiasme voor Buiten, dat is er! Tenminste, onder de aanstaande bewoners. Iedereen lijkt in Buiten te willen wonen en de woningbouwverenigingen maken overuren. In juni 1984 halen de eerste 68 gelukkigen die in de Molenbuurt gaan wonen, de sleutel op bij woningbouwvereniging. Onder de professionals was er twijfel of het derde stadsdeel al moest worde opgestart.

Almere begint al te wennen aan de oplevering van weer een nieuw stadsdeel. Behalve de 100 woningen in de Molenbuurt, staan er ook al een buurthuis, een school, een peuterspeelzaal, een kerk, postkantoor, politiepost, een voorlopig gezondheidscentrum en een winkelcentrum. De Molenbuurters kunnen hun halfje wit gewoon op de hoek halen. Toch is het weer pionieren. Ook Buiten was een zandwoestijn, waar je ´s nachts kon verdwalen in dichte duisternis of verdrinken in drijfzand.